„Dlaczego mam ataki paniki?.. Czy jest to dziedziczne, czy też tak zostałem wychowany?... Co powoduje, że fobie powstają?... Dlaczego boję się czegoś, co wiem, że nie jest niebezpieczne?... Co powoduje obsesje i kompulsje?”...
. Zanim dojdziemy do przyczyn, powinieneś się zmierzyć z dwoma kwestiami. Po pierwsze, chociaż znajomość przyczyn zaburzeń lękowych może dać Ci wgląd w ich powstawanie, to taka wiedza nie jest niezbędna do przezwyciężenia Twoich trudności. Po drugie, wiedz, że nie ma jednej przyczyny lub kombinacji przyczyn zaburzeń lękowych dla każdego.
Nie ma jednej przyczyny, którą, gdy wyeliminujesz, to problem zniknie. Zaburzenia lękowe są spowodowane przez różnorodne czynniki o różnym poziomie nasilenia: dziedziczne, biologiczne, wychowawcze, uwarunkowane, wywołane przez stresory, monolog wewnętrzny, osobisty system przekonań, umiejętność do wyrażania uczuć itd.
Twój problem nie jest wynikiem tylko czynników biologicznych, genetycznych lub tylko psychologicznych. Bardziej prawdopodobne jest to, że jest on spowodowany mieszanką czynników zarówno fizjologicznych jak i psychologicznych. Te sfery bowiem przenikają się. Biologiczne anomalie mogą zostać wyzwolone przez stres lub inne psychologiczne czynniki. Natomiast psychologiczne problemy mogą zostać wyzwolone przez czynniki wrodzone. Nie ma możliwości powiedzenia, które pojawiły się pierwsze. Poza tym przyczyny zaburzeń lękowych odnoszą się nie tylko do tego, gdzie się pojawiły, ale też do czasu, w którym się pojawiły. Niektóre przyczyny pochodzą z okresu narodzin lub dzieciństwa, inne z okresu dorosłego życia. Możesz spróbować poznać swoje źródła lęku, ale nie jest to konieczne, byś potrafił je oswoić:...
.....Przyczyny genetyczne i biologiczne: przypomnij sobie, czy w Twojej rodzinie nie ma lub nie było osób cierpiących na zaburzenia lękowe. Wychowawcze: oto trzy style wychowawcze, które zwiększają wystąpienie u dziecka lęku: nadopiekuńczy, nadmiernie kontrolujący, nieprzewidywalny (niespójny). Zastanów się nad tym, czy:
...... Twoi rodzice przekazują Ci zbyt ostrożne spojrzenie na świat?---- Twoi rodzice są nadmiernie krytyczni i ustanawiają zbyt wysokie standardy do osiągnięcia?---- W dzieciństwie doświadczałeś emocjonalnej niepewności lub emocjonalnego uzależnienia?---- Twoi rodzice tłumią Twoją asertywność i wyrażanie uczuć?----
Skumulowany stres: zastanów się, czy w ostatnim czasie nie masz zbyt wielu problemów, które Cię przytłaczają. Traumatyczne przeżycia jak nieprzewidywalne zagrożenia, rosnące wymagania, odrzucenie, terroryzm. Uwarunkowanie: czy przypominasz sobie sytuację z lękiem, której postanowiłeś uniknąć i to spowodowało u Ciebie skojarzenie ucieczki z brakiem wystąpienia lęku?........
.Zadaj sobie następujące pytania: ---- ---- Czy przede wszystkim siebie powinienem winić za swoje zmartwienia?---- Ile winy mojej w porównaniu z genami, wychowaniem i traumatycznymi przeżyciami jest w tym, że odczuwam lęk?---- Co bym powiedział moim przyjaciołom, gdyby cierpieli z powodu lęków?---- Czy złe myślenie o sobie samym pomaga mi przezwyciężyć lęk?---- Gdybym zaprzestał samobiczowania, to czy zyskałbym więcej energii na walkę z problemami?--- Te pytania pozwolą Ci przejść w kierunku samoakceptacji i zrozumieć, że lęki nie mają żadnego związku z
Twoją wartością jako istoty ludzkiej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz