Jak wynika z danych WFMH (Światowej Federacji Zdrowia Psychicznego), ponad 50 milionów ludzi na całym świecie cierpi z powodu poważnych chorób psychicznych. Zaburzenia psychiczne są powodem gorszego funkcjonowania w pracy, przyczyniają się do obniżenia jakości relacji w rodzinie, w społeczeństwie, są również jedną z głównych przyczyn samobójstw.--- Niestety, ponad połowa osób cierpiących na różnego rodzaju zaburzenia psychiczne nie otrzymuje odpowiedniego leczenia lub w ogóle nie jest leczona.
--- Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego ma na celu zwrócenie uwagi na potrzebę usprawnienia opieki oraz ułatwiania dostępu do niej osobom mającym problemy związane ze zdrowiem psychicznym.--- ->
Praktycznie każdego dnia człowiek narażony jest na stres. Próba sprostania wymaganiom zarówno w domu, jak i w pracy, konflikty, problemy finansowe, hałas, zanieczyszczenie środowiska - z tymi czynnikami wiąże się zwykle duży stres, który w perspektywie długiego czasu jest szczególnie szkodliwy dla naszego organizmu.---- Obecnie nasz styl życia dyktowany jest przez coraz szybsze tempo życia. Spełnienie wygórowanych oczekiwań w pracy i w domu, konflikty, choroby i zanieczyszczenie środowiska to źródła wielu codziennych stresów. Gwałtowny postęp technologii i cywilizacji sprawił, że człowiek nie potrafi dostosować się do zmian wywołanych nowymi wyzwaniami - ewolucyjna adaptacja nie przygotowała go do tego typu stresów. Dieta, pełna żywności przetworzonej, pozbawiona niezbędnych składników odżywczych, nie jest w stanie ochronić nas przed skutkami gwałtownego stresu. W efekcie pojawiają się główne problemy społeczno-zdrowotne naszych czasów, czyli choroby cywilizacyjne.---- Jedną z ważniejszych kwestii jest zwiększenie świadomości społecznej odnośnie znaczenia zdrowia psychicznego, a także zmianę postaw wobec chorych psychicznie. Ludzie nie dbają o higienę zdrowia psychicznego. Coraz większe tempo życia i stres z tym związany powoduje, że coraz mniej odpoczywają, wręcz nie potrafią odpoczywać. Skutkiem tego jest często wypalenie zawodowe, depresja i inne zaburzenia, również natury somatycznej.
---Co można zrobić, aby sobie pomóc?---
Każdego człowieka należy traktować indywidualnie. Nie ma jednej wspólnej rady czy recepty na to, aby pomóc drugiemu człowiekowi wyjść z kryzysu czy podreperować zdrowie psychiczne. Tak samo jest z lekami - jednym obniża gorączkę lepiej paracetamol innym leki na bazie ibuprofenu, a jeszcze innym coś innego.--- Każdy z nas w odmienny sposób reaguje na trudne sytuacje. Dlatego też każdy może odczuwać różne zmiany: fizyczne, psychiczne i w zachowaniu. W nieoczekiwanych sytuacjach może pojawić się drżenie rąk, wewnętrzny paraliż, pocenie się, podwyższone tętno, ospałość, duszności, ataki paniki, bóle głowy, brzucha, uczucie złości czy przygnębienia oraz wiele innych.--- Ważne jest, aby nie poddawać się spadkom formy i próbować różnych metod pomocowych oraz wybierać z nich te, które są dla danej osoby najlepsze, czyli te które najbardziej pomagają. Poniżej załączam kilka propozycji, które możesz zacząć stosować od razu:
--- Postaraj się realnie ocenić daną sytuację i wyobraź sobie różne rozwiązania, zarówno te najgorsze jak i najlepsze, by być przygotowanym na każdą okoliczność Racjonalnie się odżywiaj.--- Właściwy sposób odżywiania ma ogromny wpływ na radzenie sobie ze stresem i dolegliwościami psychosomatycznymi.--- Szczególnie pomocne mogą okazać się: magnez, witaminy z grupy B, nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3, lecytyna, a także niektóre rośliny jak np. różeniec górski. Naucz się gospodarować własnym czasem - notuj w kalendarzu wszystko to, co powinno zostać przez Ciebie zrobione---- Stawiaj sobie realistyczne cele--- Uprawiaj sport, który pozwala zapomnieć o problemach--- Rozmawiaj z bliskimi, ale też jeśli czujesz że to będzie dla Ciebie właściwsze skontaktuj się z wykwalifikowanym specjalistą w danej dziedzinie. ----
---- Równie ważną, o ile nie najważniejszą kwestią jest zapobieganie stygmatyzacji i wykluczeniu społecznemu chorych. Pacjenci z chorobami psychicznymi (do których kwalifikuje się również depresja) są często odrzucani przez społeczeństwo, spotykają się z przejawami dyskryminacji, izolacji i napiętnowania.
--- Dużym problemem jest postrzeganie ich jako osób niebezpiecznych, niepoczytalnych, agresywnych i zagrażających otoczeniu. Takie zachowanie wynika przede wszystkim z lęku i braku odpowiedniej wiedzy, w jaki sposób się do nich odnosić.
--- Wobec takich barier spotykanych ze strony społeczeństwa, osoby z zaburzeniami psychicznymi unikają kontaktów z otoczeniem, pogłębiają izolację, czują strach i poczucie wstydu. W konsekwencji nie mówią o swoich dolegliwościach, ukrywają je i co najgorsze - nie szukają pomocy.
--- Wsparcie społeczne, a więc rodzina, przyjaciele znajomi, współpracownicy, ich postawa i zachowanie, obok prawidłowej opieki ze strony lekarza czy psychoterapeuty, jest jednym z czynników, decydujących o wyleczeniu. Zmaganie się z zaburzeniami natury psychicznej jest dużym wyzwaniem dla chorego, akceptacja i równe traktowanie przez społeczeństwo osób z problemami psychicznymi to niezwykle ważny element terapii, bez którego powrót do zdrowia jest bardzo trudny, a nawet niemożliwy.
--- Badania psychologiczne różnie wskazują kto jest najbardziej narażony na problemy psychiczne. Niektórzy mówią, że osoby starsze, inni zaś uważają że osoby aktywne zawodowo. Jednak ciąża, powrót z urlopu do pracy czy do szkoły mogą również być przyczyną napięcia psychicznego. Każde wydarzenie może odbić się w negatywny sposób na danej osobie - ponieważ każdy z nas jest inny i inaczej reaguje na poszczególne wydarzenia życiowe.
--- >Warto się zastanowić nad tym, czy w naszym otoczeniu jest taka osoba, która jest w trakcie leczenia zaburzenia psychicznego - jak funkcjonuje, jak sobie radzi, a także to, jak ja się do niej odnoszę, co to dla mnie oznacza, że ktoś ma zdiagnozowane zaburzenie psychiczne, jak postrzegam tę osobę i jej sytuację? Czy jest w moich oczach gorsza? ---
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz